Lenka zawsze wiedziała, że jej starszy brat Tymek jest trochę szalony. Jednak nawet ona nie przypuszczała, co się wydarzy pewnego piątkowego popołudnia, kiedy siedzieli w ich małym domku tuż za miastem, z nosami przyklejonymi do starego radioteleskopu taty. - Słuchaj, coś tu szumi dziwnie - powiedział Tymek, przekręcając pokrętło. Lenka skrzywiła się, bo zwykle szumienie oznaczało, że Tymek znowu przypadkowo przestawił coś nie tak. Ale tym razem... - ...---...--...---... - zabrzmiało wyraźnie między trzaskami. Kod Morse’a! - Spróbujmy to rozszyfrować! - Lenka wyciągnęła z szuflady kartkę z alfabetem Morse’a. Po minucie zagadkowe znaki zmieniły się w niepokojące zdanie: "PRZYJDŹCIE NA EUROPĘ. MAMY COŚ DLA WAS". - Europa? Chodzi o księżyc Jowisza? - Tymek zbladł. Lenka wstała gwałtownie. - To na pewno żart. Albo zakłócenia. Ale... możemy spróbować odpowiedzieć! Przez godzinę pracowali, lutując przewody i przekręcając antenę na wschód. Ich nadajnik nie przypominał sprzętu NASA, ale kto by się tym przejmował? W końcu Lem pisał, że wyobraźnia to najlepsze paliwo. Gdy zapadł zmrok, Lenka napisała odpowiedź: "KIM JESTEŚCIE? DLACZEGO CHCECIE NAS NA EUROPIE?" i nacisnęła czerwony przycisk nadawania. Odpowiedź przyszła szybciej, niż się spodziewali. Zamiast kodu Morse’a, głośnik rozbrzmiał dźwiękiem przypominającym śpiew wielorybów i... trzaskiem otwierających się drzwi. Zgasło światło, a wokół ich domu rozbłysły dziwne, niebieskie światła. Lenka i Tymek spojrzeli na siebie z szeroko otwartymi oczami. Po chwili zza okna dobiegł ich cichy, metaliczny głos: - Czas rozpocząć misję. Jesteście gotowi? I wtedy rozległ się cichy szum, jakby coś – albo ktoś – właśnie materializował się w ogrodzie…