Słoneczny wiatr rozwiewał włosy Marty, gdy szła brzegiem morza, boso brodząc w piasku. Obok niej, Bartek i jego młodsza siostra Zosia szukali muszelek. Nagle, Bartek zatrzymał się gwałtownie. – Zobaczcie! – zawołał, podnosząc coś z piasku. To była stara, szklana butelka. W środku, jak w bajce, tkwiła zwinięta, pożółkła kartka. Zosia, podekscytowana, pomogła Bartkowi wyjąć mapę. Na kartce był namalowany zarys wyspy, a na nim dziwne symbole: gwiazdy, strzałki i wielki znak zapytania w samym środku. Pod mapą widniał niewyraźny napis: „Odwaga prowadzi tam, gdzie nikt nie śmiał dotrzeć”. Marta spojrzała na przyjaciół z błyskiem w oku. – Co, jeśli to prawdziwa mapa skarbów? Bartek uśmiechnął się szeroko. – Chyba czeka nas przygoda! Następnego dnia, z plecakami pełnymi latarką, lornetką i kanapkami, wyruszyli w kierunku miejsca oznaczonego na mapie. Droga prowadziła przez gęsty las, gdzie drzewa szeptały tajemnicze historie i co rusz słychać było szelest zwierząt. Zosia zauważyła ślady łap na błotnistej ścieżce. W końcu dotarli na małą polanę, gdzie pod korzeniami starego dębu leżał kolejny znak z mapy: kamienny krąg. Pośrodku kręgu leżała muszla, taka sama jak ta z butelki. – Chyba musimy coś zrobić – powiedział Bartek szeptem. W tej chwili pod ziemią rozległ się głuchy dźwięk, a ziemia pod ich stopami zaczęła delikatnie drżeć...